Geloofsbelijdenis

De geloofsbelijdenis verbond door de eeuwen heen de kerken met elkaar. Dat zulk een geloofsbelijdenis dynamisch is, blijkt uit het feit dat de christelijke kerk haar over de jaren steeds weer aanscherpte en actualiseerde. Dat gebeurde om onduidelijkheden te voorkomen of als tegenreactie op onjuiste interpretaties van het christelijke geloof. Als kerk scharen wij ons achter de meest bekende en oudste geloofsbelijdenis uit het begin van de tweede eeuw, de Apostolische Geloofsbelijdenis. Deze luidt als volgt:

Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde. En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heer; Die ontvangen is van de heiligen Geest, geboren uit de maagd Maria; Die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven; ten derden dage wederom opgestaan van de doden; opgevaren ten hemel, zittende ter rechterhand Gods des almachtigen Vaders; vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden. Ik geloof in de heilige Geest. Ik geloof een heilige, algemene christelijke Kerk, de gemeenschap van de heiligen; vergeving van de zonden; de wederopstanding van het vlees en het eeuwig leven.